Tri arsye pse përgjigja e Jacinda Ardern ndaj COVID-19 ka qenë një ‘mësim’ për udhëheqësit e tjerë, në menaxhimin e krizave

Imagjinoni, nëse mundeni, cila do të ishte mënyra që ju do të merrnit vendime nga të cilat varet jeta e dhjetëra mijëra njerëzve të tjerë. Nëse i merrni vendimet gabim, ose vonoheni në marrjen e tyre, ata vdesin.

Vendimet tuaja ndikojnë në jetesën e qindra mijëra njerëzve, duke rezultuar në probleme të mëdha ekonomike, largime masive nga vendet e punës dhe mbyllje biznesi.

Imagjinoni nëse duhet të veproni shpejt, pa pasur siguri të plotë nëse vendimet tuaja do të arrijnë atë që shpresoni.

Gjithashtu imagjinoni që shndërrimi i vendimeve tuaja në veprim efektiv varet nga fitimi i mbështetjes së miliona njerëzve.

Po, ju mund të keni në dispozicion aftësinë e zbatimit. Por suksesi ose dështimi varet nga bërja e shumicës së njerëzve që të zgjedhin të ndjekin udhëheqjen tuaj – edhe pse kërkon ndryshime të papritura, shqetësuese, të papara në jetën e tyre të përditshme.

Ky pra është realiteti i ashpër me të cilin liderët politikë në të gjithë botën janë duke u përballur në përgjigjen ndaj COVID-19.

Dhe në këtë drejtim, në një shkrim autorial të publikuar nga Theconversation, përcjell Telegrafi, kryeministrja e Zelandës së Re, Jacinda Ardern, po u jep shumicës së politikanëve perëndimorë një “mësim” në menaxhimin e krizës!

Tri aftësi komunikimi që i duhen çdo udhëheqësi

Kur bëhet fjalë për të vlerësuar përgjigjen e shëndetit publik të Zelandës së Re, të gjithë duhet të dëgjojmë epidemiologë si profesori Michael Baker.

Të premten, Baker tha që Zelanda e Re kishte “bllokimin më të vendosur dhe më të fortë në botë për momentin” – dhe se Zelanda e Re është “i vetmi vend perëndimor që ka një qëllim eliminimin” për COVID-19.

Por si mund ta vlerësojmë udhëheqjen e Ardern në marrjen e vendimeve kaq të vështira?

Një vend i mirë për të filluar është me studimet e profesorëve amerikanë Jacqueline dhe Milton Mayfield për një komunikim efektiv të lidershipit.

Modeli i bazuar në hulumtim i Mayfields nënvizon “dhënien e drejtimit”, “krijimin e kuptimit” dhe “ndjeshmërinë” si tre gjërat kryesore që liderët duhet të adresojnë për të motivuar ndjekësit për të dhënë më të mirën.

Të jesh një motivues publik është thelbësor për udhëheqësit – por shpesh bëhet dobët.

Hulumtimi i Mayfields tregon se dhënia e drejtimit është zakonisht e mbi-përdorur, ndërsa dy elementët e tjerë janë nën-përdorur.

Përgjigja e Ardernit ndaj COVID-19 përdor të tre qasjet.

Duke i drejtuar Zelandën e Re që të “qëndrojnë në shtëpi për të shpëtuar jetë”, ajo njëkohësisht ofron kuptim dhe qëllim për atë që na kërkohet të bëjmë.

Duke njohur lirisht sfidat me të cilat përballemi gjatë qëndrimit në shtëpi – nga jeta e prishur e familjes dhe e punës, te njerëzit të paaftë për të marrë pjesë në funeralet e të dashurve – ajo tregon “ndjeshmëri” për ato që kërkohen nga ne.

Njoftimi i konferencës për shtyp më 23 mars për mbylljen e Zelandës së Re është një shembull i qartë i qasjes së aftë të Ardern, që përfshin një fjalim të hartuar me kujdes, i ndjekur nga një kohë e gjatë për pyetje në media.

Në të kundërtën, disa liderë të tjerë para-regjistruan njoftimin e tyre për mbyllje, duke mos ofruar asnjë shans për pyetje nga media, ndërsa e formoi situatën si një “udhëzim” nga qeveria, shoqëruar me një theks të fortë në masat e zbatimit.

Kur Ardern përziu drejtimin, kujdesin dhe krijimin e kuptimit, disa kryesisht kërkonin “pajtueshmëri”.

Mundësimi i njerëzve që të përballen me ndryshimin

Qasja e Ardern reflekton gjithashtu fuqimisht atë që studiuesi i mirënjohur i udhëheqjes i Harvardit, profesor Ronald Heifetz ka argumentuar për një kohë të gjatë se është thelbësor – por edhe i rrallë dhe i vështirë për t’u realizuar – kur udhëheq njerëzit përmes ndryshimit.

Siç thuhet në shkrim, përcjell Telegrafi, Ardern ka përdorur njoftime të përditshme në televizione dhe seanca të rregullta të drejtpërdrejta në Facebook për të kornizuar qartë pyetjet dhe çështjet kryesore që kërkojnë vëmendje.

Gjithashtu në përputhje me mësimet e Heifetz, ajo ka ‘rregulluar shqetësimin’ duke zhvilluar një kornizë transparente për vendimmarrjen – korniza e nivelit të alarmit të qeverisë – duke i lejuar njerëzit të kuptojnë se çfarë po ndodh dhe pse.

Çfarë është më e rëndësishmja, që korniza e alarmit me katër nivele u lëshua dhe u shpjegua herët, dy ditë para se të njoftohej një bllokim i plotë, në kontrast me mesazhet paraprake dhe nganjëherë konfuze nga drejtuesit në vende të tilla si Australia dhe Britania e Madhe.

Duke bindur shumë të veprojnë për të mirën kolektive

Puna e një studiuesi tjetër të udhëheqjes, profesorit të Mbretërisë së Bashkuar, Keith Grint, gjithashtu hedh dritë në qasjen e lidershipit të Ardern gjatë kësaj krize.

Për Grint, udhëheqja përfshin bindjen e kolektivit për të marrë përgjegjësinë për problemet kolektive.

Pjesa më e madhe e komenteve publike të kryeministres i është kushtuar pikërisht kësaj – dhe është jashtëzakonisht e efektshme, të paktën deri tani, me një sondazh të fundit që tregon 80% mbështetje për përgjigjen e qeverisë ndaj COVID-19.

Grint gjithashtu argumenton se kur merren me “probleme të mbrapshta” – të cilat janë komplekse, polemike dhe nuk mund të zgjidhen lehtësisht – udhëheqësit duhet të bëjnë pyetje të vështira që prishin mënyrat e vendosura për të menduar dhe vepruar.

Është e qartë që kjo ka ndodhur në Zelandën e Re, siç tregohet në grupin e iniciativave që qeveria ka ndërmarrë për t’iu përgjigjur pandemisë, përfshirë vendimin e saj për të kaluar në një bllokim kombëtar relativisht të shpejtë në krahasim me shumë – megjithëse jo të gjitha.

Sigurisht, jo gjithçka ka qenë e përsosur në përgjigjen e COVID-19 të Zelandës së Re ose të Ardern. Vëzhgimi i vazhdueshëm dhe i pavarur i përgjigjes së qeverisë është thelbësor.

Por siç ka argumentuar vetë hulumtimi, të presësh përsosmërinë e liderëve, veçanërisht në rrethana të tilla të vështira, është një gabim i një budallai.

Asnjëherë nuk është e mundur. As nuk duhet të lejojmë që “perfekti” të bëhet armik i “së mirës” kur shpejtësia dhe kompleksiteti i madh janë karakteristika të tilla domethënëse të kontekstit të vendimmarrjes.

Pavarësisht nëse po e krahason performancën e Ardern kundër udhëheqësve të tjerë perëndimorë, ose vlerëson përpjekjet e saj duke përdorur masat e studiuesve të përsosmërisë së lidershipit, ka shumë për të qenë mirënjohës për mënyrën se si ajo po e drejton vendin përmes kësaj krize. /Telegrafi/